Interview

We moeten werk niet te belangrijk maken

In gesprek met Peter Blokhuis

Ik ben op dit moment interim HR-adviseur bij een gemeente en was eerder ook projectleider van een werkgroep Huisvesting ten tijde van corona om een gemeentehuis om te bouwen tot hybride kantoor. Mijn opleiding bouwkunde en studie Personeel & Arbeid komen samen. Mooi afwisselend en totaal verschillend werk! Loopbaancoaching koos ik als verdieping binnen het vakgebied HRM; ik heb mijn eigen loopbaanpraktijk voor ‘echte gesprekken’ en begeleid onder andere kandidaten van GradusGroep. De Post-hbo Beroepsopleiding tot Loopbaanadviseur volgde ik bij Vista Nova. Een gedegen opleiding die goed staat aangeschreven. De rollen HR-adviseur, coach en trainer vervul ik bij de overheid, in de bouwsector en bij goede doelen.

Bij Gradus begeleid ik 1-op-1 kandidaten. In ongeveer drie tot zes gesprekken van 1,5 uur zet ik processen in gang. De gesprekken werken door na de sessies. Op gestructureerde wijze ga ik eerst een aantal stappen terug in de tijd en vervolgens kijken we vooruit naar de toekomst.

Bij de meeste kandidaten die ik begeleid speelt boosheid en rouwverwerking nog parten. Dat moet en mag eerst aandacht krijgen. Met werkvormen en gesprekstechnieken gaan we daarmee aan de slag. Een beetje psychologisch, maar ik ben natuurlijk geen psycholoog. Het leven wordt voorwaarts geleefd maar achteraf begrepen zei eens een wijs filosoof. Terugkijken is dus van groot belang! Ik probeer mijn klanten weer vooruit te laten kijken en ze te leren dat ze invloed hebben op hun leven. Dat geeft ze weer wat eigenwaarde en maakt ze baas in eigen loopbaan.

“Het leven wordt voorwaarts geleefd, maar achteraf begrepen.”

Zoals ik net al aangaf, hebben de meeste klanten het één en ander te verwerken. Ze zijn bijvoorbeeld boventallig verklaard, of ze verkeerden in een conflictsituatie waardoor de samenwerking niet meer vruchtbaar was. Een oplossing elders is daardoor beter voor beide partijen. Gradus is in zo’n situatie het vangnet wanneer mensen bijvoorbeeld werkzaam zijn bij de overheid. De overheid is eigen risicodrager voor de Wet Werkloosheid (WW) dus goede begeleiding naar nieuw werk is om meerdere redenen nuttig.

Ik wil mensen uit hun slachtofferrol krijgen en ze weer regie over hun eigen loopbaan en leven geven. Geen langdurige trajecten, want de doelgroep waarmee ik graag werk is no-nonsens, pragmatisch en nuchter. Dit kunnen zowel mannen en vrouw zijn. Mensen die met werk gerelateerde rouw te maken hebben vind ik vooral interessant. Je kunt bij deze groep echt het verschil maken. Daar zit de voldoening. Het contrast is merkbaarder tussen de start en het einde van het traject. Ik zie de kandidaten weer helemaal tot bloei komen. Juist dát verschil kunnen maken tussen donker en licht, geeft mij voldoening. Hoe donkerder het is, hoe lichter het kan worden. Het zijn ‘echte’ gesprekken. Het gaat over werk, maar tevens zoveel meer, waaronder grenzen stellen en je ruimte innemen. We gaan echt de diepte in, alleen al door stil te staan bij beslissingen die ze kunnen nemen.

“Hoe donkerder het is, hoe lichter het kan worden.”

Kun je wat meer vertellen over hoe je werkt?
Ik werk graag met uitdagen, spiegelen en ben biografisch opgeleid. Uitdagen doe ik onder andere door het geven van huiswerkopdrachten en het betrekken van hun omgeving. Klanten gaan daarmee thuis aan de slag. Ook maken ze zelf aantekeningen van de gesprekken. Het beklijft dan beter. Verder geef ik (realistische) feedback en ga ik juist niet ontzorgen. Complimenten ophalen en twintig kwaliteiten van jezelf opschrijven werkt ook goed! En dit vervolgens beeldend maken door middel van kaarten die ze bijvoorbeeld ophangen, zodat het geïnternaliseerd wordt. Ook ga ik op zoek naar patronen. Eén keer is toeval, twee keer herhaling maar als ik iets drie keer merk is het een patroon, en naar die puzzelstukjes ben ik op zoek.

Dit werk is zo mooi. Zo stuurde een klant van Gradus me ooit op een vrijdagmiddag een foto. Hij stond er stralend in de zon voor zijn lesauto. Hij was namelijk begonnen met de opleiding vrachtwagenchauffeur. En dat na onze gesprekken. Hij gaf zijn loopbaan daardoor opnieuw richting. Het doel van de trajecten is het vinden van een nieuwe baan en daarin weer eigen regisseur te zijn!

Wat ik soms lastig vind is dat wanneer mensen dichtbij oplossingen zijn en ik dat bemerk, ik ze die oplossing niet in de mond moet leggen. Ruimte geven om klanten het zélf te laten ontdekken. Helpen helpt niet, terwijl ik soms juist graag wil helpen. Wanneer iemand zelf tot inzichten komt, beklijft het beter. Het gaat om het resultaat van die ander, niet om mijn succes!

Wat wil je per se nog kwijt?
Werk is te belangrijk geworden in dit deel van de wereld. Mensen ontlenen hun identiteit eraan en als er iets mis gaat dan heeft dat te veel impact. En dat zeg ik als loopbaancoach. Vroeger werkte men voor het pensioen, mijn generatie wil dat werk voldoening en uitdaging biedt, maar als het dan wegvalt wordt het wel heel ingewikkeld. Werk wordt te belangrijk gevonden is mijn opinie en dan sta je er ook niet ontspannen in. Die verwachtingen en het perfectionisme mogen wat mij betreft wat minder.

Daarnaast vind ik inclusiviteit erg belangrijk, ondanks dat het lastig kan zijn in verband met de aanpassingen die voor iemand met een beperking nodig zijn. Het zorgt er namelijk wél voor dat iedereen mee kan doen in de samenleving. En daar worden we allemaal beter van.