Een grasveld met 40.000 mensen in Amsterdam. Een mengeling van optimisme, plezier en vastberadenheid. Heel veel vlaggen. Veel jongeren, ouders met kinderen, ludieke types en bonte vermommingen.
Ter gelegenheid van de klimaatconferentie in Glasgow organiseerde Extinction Rebellion de klimaatmars in Nederland. Afgelopen weekend heb ik voor het eerst meegedaan aan zoiets. Bij aanvang was er een omvangrijke politiemacht aanwezig, maar die vertrokken in de loop van de middag. Niks te doen en ook niet te verwachten. Het meest was ik verrast door het optimisme en geloof in de doelstellingen en de tolerantie van allerlei groepen ten opzichte van elkaar. Alle politieke partijen vanaf het progressieve midden tot links waren er, inclusief hun leiders. Hun achterbannen waren duidelijk herkenbaar op het veld met rode, groene, witte of zwarte (!) jacks. Veel vlaggen en eindeloos veel kartonnen bordjes met grappige teksten.
Het meest was ik verrast door het optimisme en geloof in de doelstellingen en de tolerantie van allerlei groepen ten opzichte van elkaar
Toen één van de politiek leiders tijdens een interview op het podium geen antwoord wilde geven op de vraag of zijn partij haar eigen klimaatdoelstellingen zou laten varen voor kabinetsdeelname, kreeg hij uit 40.000 kelen de vraag “Ja of Nee”. De politicus van dienst bleef fier overeind, maar kon natuurlijk niet écht iets zeggen. En de menigte begreep dat. Toen de presentator op het podium het ABP presenteerde als groot fonds dat uit fossiel stapte, kregen zij groot applaus. Optimisme, geloof en vastberadenheid. En dat allemaal op een vrolijke manier. Alleen een cynicus zou hier niet door geraakt worden.
Wat heeft dat allemaal met loopbaanbegeleiding te maken? Niets natuurlijk. Behalve een paar dingen. De vastberadenheid was voorbeeldig, de beoogde doelstelling duurzaam. Het plezier in de uitvoering groot en van destructief gedrag was geen sprake. Zo bouw je ook aan een loopbaan.
