Soms voelt een werkplek niet meer als een gezonde werkplek en ontstaat er een burn-out. Dit was ook het geval voor een van de deelnemers van het arbeidsmobiliteitstraject bij Gradus. We gingen hierover met hem in gesprek en vroegen onder andere naar zijn ervaringen met het arbeidsmobiliteitstraject, zijn belangrijkste learnings én wat hij anderen in een vergelijkbare situatie zou willen meegeven.

Wat was de aanleiding dat je bij Gradus terecht bent gekomen?

“Ik was manager bij een uitvoeringsorganisatie van een aantal gemeentes toen ik een burn-out kreeg. We hebben veel prikkels te verwerken in het leven. De situatie op mijn werk was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Ik vond het daarom niet prettig om op die plek te re-integreren. Steeds teruggaan naar de oude situatie, is niet per se bevorderlijk voor je herstel.

Van een collega-manager kreeg ik het advies om eens met Gradus te praten. Dat was voor mij onbekend terrein, maar ik ben erin gedoken en heb een aantal partijen vergeleken. Toen heb ik zelf een voorstel gedaan bij mijn werkgever. Het was voor mijn werkgever ook nieuw, maar we zijn er wel over in gesprek gegaan. De onderhandeling is vanuit mijn werkgever oprecht gegaan met oog voor het welzijn van mensen en vanuit mij ook met oog voor het welzijn van de organisatie. Er is met me meegedacht. Dat was fijn, want dat gaat lang niet altijd op die manier.”

Je hebt een arbeidsmobiliteitstraject gevolgd. Hoe zag dit traject eruit?

“In de eerste drie maanden doe je vooral even niks. Dan ben je niet bezig met geforceerde re-integratie, wat bij je werkgever wel zou moeten. Je kunt echt kijken naar wat je lichaam en geest nodig hebben, waardoor je alles drie maanden lang echt even kunt loslaten. Dat is heel prettig. Daarna ga je in het programma meedraaien. Het programma wordt voor iedere deelnemer op maat gemaakt. Gradus is heel goed in het herkennen van wat mensen nodig hebben. Zo heb ik bijvoorbeeld mogen werken met een coach, die mij leerde waar het in mijn leven écht over gaat.”

In het arbeidsmobiliteitstraject kun je echt kijken naar wat lichaam en geest nodig hebben

Hoe omschrijf jij je ervaring met Gradus?

“Ik had een goede klik met mijn casemanager. Het was heel fijn om in het begin echt even niks te hoeven doen, zonder het gevoel te hebben dat je iemand tot last bent. Ik heb oprecht veel geleerd van mijn burn-out, ook dankzij Gradus. Ik was altijd al bezig met spirituele theorieën, zoals de kracht van ‘bewustzijn’. In die periode had ik ook de tijd om dat te beoefenen. Dan leer je bijvoorbeeld dat je niet je gedachten bént, maar dat je onbewuste gedachten hebt die je overnemen. De les om dat te herkennen en proberen te voorkomen, zorgt ervoor dat je sterker in het leven staat. En van daaruit kun je veel kanten op. Hier kun je wel alleen mee bezig zijn als je mág rusten, zonder dat je het gevoel hebt dat je werkgever in je nek hijgt en zonder stress voor het volgende gesprek met de bedrijfsarts.”

Wat zijn je ervaringen met de workshops die je tijdens je traject gevolgd hebt?

“Ik heb superinteressante workshops gevolgd. En die volg je ook met de andere deelnemers van het arbeidsmobiliteitstraject. Iedereen heeft een ander verhaal en zit in zijn eigen proces. En door het contact met anderen word je je ook bewust van waar je zelf op dat moment staat. Dat is wel heel mooi. Je kunt je ervaring met anderen delen en elkaar helpen.”

Door het contact met anderen word je je ook bewust van waar je zelf op dat moment staat

Wat zijn je belangrijkste learnings? Wat heeft het traject bij Gradus je opgeleverd?

“Wat goed bij mij paste, is dat je leert wat stress is. Niet alleen stress van binnen, maar ook de stress van het lichaam. Alles over fysieke stress. Als je meer kennis krijgt, dan ga je daar ook op letten en kun je de lessen doorleven. Soms lig je zonder het te weten met spanning op bed. Als je je er bewust van bent, kun je het loslaten. En in plaats van bezig te zijn in je hoofd, focus je je dan meer op je lichaam. Dat is oprechte winst.”

Wat voor werk doe je nu?

“Ik ben nu projectleider, maar ik merk dat dit op termijn niet volledig bij me past. Ik heb op mijn werk aangegeven dat ik mijn contract niet wil verlengen. De dingen die ik bij Gradus heb geleerd, geven me wel handvatten en ik heb nog wat opleidingstegoed staan. Daar ga ik binnenkort een keuze in maken. Op termijn zou ik graag als coach werken, maar dat moet ik wel opstarten vanuit een vaste baan.”

Wat zou je willen meegeven aan anderen, die een arbeidsmobiliteitstraject overwegen?

“Als je nadenkt over een traject bij Gradus, is het goed om een gevoel te hebben bij wat je nodig hebt. Stel dat je een aanbod krijgt, maar zelf het gevoel hebt dat je langer de tijd nodig hebt, dan zou ik dat ook aangeven. Je gaat jezelf alleen helpen als je iets accepteert waar je gevoelsmatig akkoord mee bent. Ik voelde in mijn lichaam en geest wat ik nodig had en heb hard gewerkt om dat te kunnen krijgen. Gevoelsmatig gaf dat heel veel rust. Dat is belangrijk, want op het moment dat tijd een rol gaat spelen, voel je je opgejaagd en handel je niet meer vanuit rust.”